Biribirlerine kırılan iki arkadaştan biri, uzun bir aradan sonra diğerinin kapısını çalar.

-Kim o? diye seslenir içerdeki.
-Benim, der kapıyı çalan.
-Burada ikimize birlikte yer yok, diye cevap verir öbürü.
Aradan uzunca bir zaman geçer... Yeni bir umutla tekrar çalar sevdiği arkadaşının kapısını.
-Kim o? diye sorar yine içerdeki.
- Sen'im, der bu sefer. Ve kapı sonuna kadar aralanır.
Hz. Mevlânâ da;
"Birisinin kalbinde taht kurmak, sevgisini kazanmak istiyorsanız, öylesine sevmelisiniz ki, benliğinizi bırakıp âdeta o olmalısınız" diye anlatır hakiki muhabbeti.

0 yorum:

Yorum Gönder

Bu Blogda Ara

About this blog

Yoklugunda insa etigim o hayali bir anlik ofkeyle yerle bir ettim.Agir bir bilanco hayatta kalan yok,pismanlik duygusu kendimi ihbar ettim.
Ifsa et! Sucluyum saklamak sonucsuzYahut infaz et varligim luzumsuz.
Bir hayale adanmis yarim bir öyküyüz.Arar ve sorarlar yokuz ki sürgünüz.Dayan bu badireler de geçici bak inan!!!Uzatma git beni unut dedi hatıram.Bak haline yerle bir oldun oyun değil yaşam???Ne seyrine ne keyfine ve de rengine kan...

About Me

Fotoğrafım
burcuyur.blogspot.com
Profilimin tamamını görüntüle

Labels